Πίσω από κάθε αγώνα, κάθε πάσα και κάθε καλάθι, υπάρχει η ιστορία του Ηρακλή. Μια ιστορία γεμάτη πάθος, όνειρα και θυσίες. 105 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας που έχουν διαμορφώσει την ιστορία του αθλήματος.  Ο Ηρακλής δεν είναι απλώς η ομάδα που μας κάνει υπερήφανους. Είναι το σύμβολο του αγώνα, της επιμονής και της ανιδιοτελούς αφοσίωσης στον αθλητισμό. Ένας σύλλογος που σφυρηλάτησε την ταυτότητά του μέσα από τη δύναμη της αθλητικής του ιστορίας, την οποία οι παίκτες του, οι προπονητές του και οι φίλαθλοι του τίμησαν και θα συνεχίσουν να τιμούν πιστά.

Η Ιστορία του Ηρακλή: Μια Ανεπανάληπτη Πορεία Στην Ιστορία του Ελληνικού Μπάσκετ.

Ο Ηρακλής, η ομάδα που κουβαλάει μέσα της τη δύναμη και την αθλητική μεγαλοπρέπεια ενός από τους μεγαλύτερους ήρωες της ελληνικής μυθολογίας, είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή επαγγελματική ομάδα μπάσκετ. Είναι το ζωντανό σύμβολο μιας διαρκούς παράδοσης, που ξεκινά το 1908, όταν ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε και άνοιξε τις πύλες του για έναν κόσμο γεμάτο όνειρα, θυσίες και απίστευτο πάθος για τον αθλητισμό.

Η ομάδα μπάσκετ, που δημιουργήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1921, συνδέει τη Θεσσαλονίκη με το μέλλον του αθλητισμού, έχοντας στο σήμα της τον ημίθεο Ηρακλή και τα χρώματα της γαλανόλευκης, θυμίζοντας τον ανυπότακτο ήρωα που πάντα κατακτά τις δυσκολίες.

Το Ιβανώφειο, η καυτή έδρα του, είναι μια πραγματική κιβωτός μνήμης, όπου κάθε αγώνας γίνεται θρύλος και κάθε φάση ανάσα για τους φιλάθλους του. Στα 2.500 καθίσματα του, οι καρδιές χτυπούν δυνατά, όπως και τότε, όταν το 1928 η ομάδα κατέκτησε το πρώτο Πρωτάθλημα Ελλάδας και αποτύπωσε τη δική της θέση στην ιστορία του αθλήματος.

Η ιστορία επαναλήφθηκε θριαμβευτικά στο πρωτάθλημα του 1935, ενώ το 1961, το 1962 και το 1964 βρέθηκε τρεις φορές ισόβαθμη στην 1^η θέση του πρωταθλήματος, χάνοντας με τον πιο δραματικό τρόπο σε μπαράζ. Τρεις ήταν και οι φορές που έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας (1981, 1994 και 1996).

Η ευρωπαϊκή πορεία του Ηρακλή επίσης είναι γεμάτη στιγμές θριάμβου και υπερηφάνειας, με την ομάδα να φτάνει στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1995 και το 1997, αλλά και στους “16” του FIBA European League και της FIBA Suproleague του 2000-01.

Αλλά εξίσου σημαντικοί με τους τίτλους είναι οι άνθρωποι που φόρεσαν την μπλε φανέλα του Ηρακλή. Παίκτες-σύμβολα που άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό μπάσκετ, με τον Γιάννη Αμπατζόγλου, πρωταθλητή Ελλάδας το 1928, να είναι ένας από τους ιδρυτές της FIBA το 1932, τον Γιάννη Ναννέ να αγωνίζεται στην πρώτη Εθνική Ελλάδας το 1936 και τον Γιώργο Μαντόπουλο, να είναι πρώτος σκόρερ στην πρώτη νίκη της Εθνικής το 1947.

Το ρεκόρ πόντων του Αριστείδη Μούμογλου, με 145 πόντους στον αγώνα Ηρακλής – ΒΑΟ το 1972, παραμένει ακατάρριπτο μέχρι και σήμερα, ενώ άλλοι μεγάλοι αθλητές  στάθηκαν επάξια, όπως οι Κώστας Τρυφέρης, Γιάννης Μπούσιος, Τάσος Σιμιρδάνης, Κώστας Μπογατσιώτης, Σωτήρης Σακελλαρίου, Τάκης Καρατζουλίδης, Κώστας Πιλαφίδης, Γιάννης Τσουμής, Βασίλης Μάντης, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Λευτέρης Κακιούσης, Νίκος Χατζηβρέττας, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Δημήτρης Διαμαντίδης, Σοφοκλής Σχορτσανίτης κ.α.

Ο Ηρακλής, όμως, δεν σταματά εκεί. Είχε την τιμή να φιλοξενήσει παγκόσμιους θρύλους του αθλήματος όπως ο David Αncrum, που υπήρξε 2^ος σκόρερ της Εθνικής για 4 συνεχόμενες χρονιές, και οι Jure Zdovc, Walter Berry, James Donaldson, Roy Tarpley, Xavier McDaniel και Vasily Karasev.

Πέρα από τα τρόπαια και τους θρύλους του, ο Ηρακλής είναι η ομάδα που συμβολίζει την αδιαίρετη σχέση μεταξύ ενός συλλόγου και της πόλης του. Μια σχέση γεμάτη συναισθηματική φόρτιση και διαρκές πάθος, που διαρκεί για περισσότερα από εκατό χρόνια και θα συνεχίσει να προσφέρει χαρές και συγκινήσεις σε κάθε αγώνα του, όπως μόνο μια ομάδα που έχει περάσει στο DNA της όλη την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ μπορεί να κάνει.